Warunki termiczne w Polsce w lutym 2021 roku
Średnia obszarowa temperatura powietrza w lutym 2021 r. wyniosła –1,6°C i była o 1,5°C niższa od średniej wieloletniej wartości temperatury dla tego miesiąca (klimatologiczny okres normalny 1991-2020). Tegoroczny luty należy uznać za miesiąc lekko chłodny, biorąc pod uwagę średnią dla Polski. Najcieplejszym regionem kraju był Pas Pobrzeży i Wybrzeży Południowobałtyckich – średnia obszarowa temperatura (–0,5°C) była tu niższa od normy wieloletniej o 1,3°C. W Sudetach i Karpatach luty sklasyfikowany jako w normie, a zachodnia część pojezierzy i nizin była dużo cieplejsza od wschodniej części obu regionów.
Według klasyfikacji rangowej średniej temperatury miesięcznej, obejmującej okres od 1951 r., luty 2021 r. plasuje się na 42 pozycji, był to 14. najcieplejszy luty w XXI wieku. Najwyższą średnią temperaturą charakteryzował się ten miesiąc w 1990 r. (4,9°C), a najniższą w 1956 r. kiedy średnia wyniosła –11,4°C. Najchłodniejszy luty w XXI wieku wystąpił w 2012 r. (średnia –5,7°C).
Przestrzenne zróżnicowanie temperatury powietrza w lutym pokazuje, że wartość średniej miesięcznej temperatury powietrza na większości obszaru Polski była ujemna. Jedynie w Pasie Pobrzeży i Wybrzeży Południowobałtyckich (od środkowego Wybrzeża do zachodowi) oraz na zachodzie kraju wzdłuż Odry po Wrocław średnia miesięczna temperatura powietrza była dodatnia. Najchłodniejszym obszarem Polski w lutym była, podobnie jak w styczniu br., północno-wschodnia część kraju oraz wyższe partie Sudetów i Karpat.
Wskaźnik anomalii, tj. odchyleń od wartości wieloletnich średnich miesięcznych z okresu 1991-2020, zawierał się w granicach od –3,0°C do +2,0°C.
Najwyższą temperaturę powietrza (21,2°C) odnotowano 24 lutego w Jeleniej Górze (informacja dotyczy jedynie stacji synoptycznych). W okresie 24-26 lutego najwyższe wartości temperatury powietrza w minionym miesiącu odnotowano na obszarze całej Polski poza stacjami wysokogórskimi – tam maksima wystąpiły 22 lutego. Najniższą temperaturę powietrza (–23,5°C) zarejestrowano 7 lutego w Suwałkach, 11 lutego na Śnieżce (–19,7°C) i 12 lutego na Kasprowym Wierchu (–25,2°C).
Przestrzenny rozkład wartości kwantyla 95% temperatury maksymalnej pokazuje, że najniższe wartości parametr ten przyjmował w północno-wschodniej Polsce, a najwyższe na południowym zachodzie oraz w Małopolsce. Przestrzenny rozkład wartość kwantyla 5% dobowej temperatury minimalnej na obszarze kraju cechuje podobieństwo do obrazu przedstawiony na mapie rozkładu przestrzennego kwantyla 95% temperatury maksymalnej z tym, że gradienty są dużo silniejsze.
W lutym średnie dobowe wartości temperatury powietrza układały się zasadniczo w pasie pomiędzy kwantylami 10% a 90% średnich dobowych wieloletnich wartości tego elementu. Dnia 12 lutego temperatura spadła poniżej wartości kwantyla 10. Następnie temperatura średnia dobowa systematycznie wzrastała do wartości istotnie przekraczającej kwantyl 90% tego elementu. Epizod ciepła trwał dłużej niż epizod chłodu, w zależności od stacji od 4 do 7 dni (więcej na stronie klimat.imgw.pl w zakładce Analizy klimatyczne/Zmienność).
Temperatura powietrza w lutym 2021 r. utrwaliła silny wzrostowy trend temperatury powietrza na obszarze Polski. Tylko od 1951 roku wzrost temperatury w tym miesiącu szacowany jest na 3,34°C.
Wartość współczynnika trendu jest zróżnicowana w poszczególnych regionach klimatycznych kraju i trzeba podkreślić, że w lutym to zróżnicowanie było istotne. Najsilniejszy wzrost temperatury powietrza występuje na obszarze pojezierzy (blisko 3,55°C), najsłabszy w Sudetach (2,84°C).
Warunki pluwialne w Polsce w lutym 2021 roku
Wielkość opadów na obszarze Polski była bardzo zróżnicowana. Najniższe opady, o sumach miesięcznych poniżej 10 mm, wystąpiły w Suwałkach i Kętrzynie oraz w bezpośrednich ich sąsiedztwie. Z kolei w Krośnie i Lesko oraz na południowy wschód od tych miejscowości w minionym miesiącu spadło do 100 mm opadu. W stosunku wielolecia 1991-2020, w lutym 2021 r. wielkość opadów zawierała się między 20% a 160% normy.
Skumulowana liczba dni z opadem (liczona od 1 stycznia) na większości stacji była zgodna z normą, chociaż na niektórych przekraczała ją o 5-6 dni bądź byłą niższa od normy o 5-6 dni.
Opady o najwyższych dobowych sumach były istotnie zróżnicowane. W Suwałkach najwyższa wartość dobowej sumy opadów wyniosła 3 mm, a prawdopodobieństwo wystąpienia opadu o wyższej wartości sumy dobowej było rzędu 15%. Tymczasem w Krośnie maksymalna dobowa suma opadów wyniosła 12,5 mm, a prawdopodobieństwo ich przekroczenie było rzędu 5%. Najwyższą dobową sumę opadów zanotowano w lutym (tylko na stacjach synoptycznych) w Gorzowie Wielkopolskim – wynosiła ona 19,8 mm, a prawdopodobieństwo jej przekroczenia były rzędu 6%.
Opracował M. Miętus na podstawie materiałów przygotowanych przez zespół: D. Czekierda, A. Wypych, A. Chodubska, M. Marosz, D. Biernacik
