Sezon zimowy 2021/2022
Średnia obszarowa temperatura powietrza zimą 2021/2022 wyniosła 1,2°C i była o 1,6°C wyższa od średniej wieloletniej wartości temperatury dla tego sezonu (klimatologiczny okres normalny 1991-2020). Minioną zimę należy zaliczyć do sezonów bardzo ciepłych. Najcieplejszym regionem Polski był Pas Wybrzeży i Pobrzeży Południowobałtyckich (średnia obszarowa temperatura 2,2°C, wyższa od normy o 1,3 stopnia), najchłodniejszym zaś Karpaty (0,0°C, wyższa od normy o 1,2 stopnia).
Według klasyfikacji rangowej średniej temperatury sezonu, obejmującej okres od 1951 r., zima 2021/2022 plasuje się na 6. pozycji. Była to szósta najcieplejsza zima w XXI wieku (różnica między najcieplejszym sezonem 2019/2020 wyniosła 1,9°C). Najniższą średnią temperaturą obszarową charakteryzował się ten sezon w latach 1962/1963 (–7,5°C).
Przestrzenne zróżnicowanie temperatury powietrza zimą pokazuje, że wartości średniej temperatury powietrza malały z zachodu w kierunku wschodnim i północno-wschodnim. Najchłodniejszym obszarem Polski były pasma górskie, najcieplej było na zachodzie i w środkowej oraz zachodniej części Wybrzeża.
Wartości anomalii, tj. odchyleń od wartości wieloletnich średnich miesięcznych z okresu 1991-2020, zawierał się granicach od 0,5°C do 2,0°C.
Przestrzenny rozkład wartości kwantyla 95% temperatury pokazuje wyraźny gradient temperatury maksymalnej. Jej wartości malały od ciepłego w południowo-zachodniej Polsce ku północnemu-wschodowi. Przestrzenny rozkład kwantyla 5% temperatury minimalnej cechuje spadek wartości tego parametru z północno-zachodnich krańców Polski w kierunku wschodnim i północno-wschodnim. Oczywiście na obszarach górskich wartości tego elementu były jeszcze niższe.
Występujący od szeregu lat silny wzrostowy trend temperatury powietrza na obszarze Polski był w okresie zimy kontynuowany. Tylko od 1951 r. wzrost temperatury w sezonie zimowym szacowany jest na nieco powyżej 2,6°C.
Wartość współczynnika trendu jest zróżnicowana w poszczególnych regionach klimatycznych kraju. Najsilniejszy wzrost temperatury powietrza w sezonie zimowym występuje na Pojezierzach (blisko 2,84°C), najsłabszy – w Sudetach i Karpatach (do 2,34°C).
OPADY ATMOSFERYCZNE
Obszarowo uśredniona suma opadu atmosferycznego ZIMĄ 2021/2022 wyniosła w Polsce 120,6 mm, co stanowiło 113% normy dla tego sezonu określonej na podstawie pomiarów w latach 1991-2020. Według klasyfikacji Kaczorowskiej minioną zimę należy zaliczyć do sezonów wilgotnych. Tegoroczna zima pod względem wysokości opadów plasowała się na 20. pozycji, biorąc pod uwagę okres od 1951 roku. Najwilgotniejsza w Polsce była zima 1966/1967 (średnia obszarowa suma opadu 156,5 mm), a najmniej zasobna w opady w 1953/1954 (53,7 mm).
Opady zimą 2021/2022 charakteryzowały się przestrzennym zróżnicowaniem w zakresie od 90 mm do blisko 360 mm. Najwyższe sumy opadu odnotowano w okolicach Koszalina i Lęborka oraz w szczytowych partiach Tatr i Karkonoszy. Opady zimą 2021/2022 zawierały się w przedziale 60-150% normy wieloletniej (1991-2020). Rozkład anomalii ukazuje odizolowane obszary, w których opady były niższe od normy.
Występujący od szeregu lat lekki wzrostowy trend wysokości opadów na obszarze Polski był w okresie zimy 2021/2022 kontynuowany. Od 1951 r. wzrost wysokości opadów w sezonie zimowym szacowany jest na 8,5 proc.
Opracował prof. dr hab. M. Miętus
Na podstawie materiałów przygotowanych przez zespół: mgr D. Biernacik, mgr A. Chodubska, dr M. Marosz
Do pobrania:
